5746 Sayılı Araştırma, Geliştirme ve Tasarım Faaliyetlerinin Desteklenmesi Hakkında Kanun Genel Tebliği (Seri No: 9)

5746 Sayılı Kanun Genel Tebliği (Seri No: 9) 27 Mayıs 2022 Tarihli Resmi Gazete Sayı: 31848 Hazine ve Maliye Bakanlığı (Gelir İdaresi Başkanlığı)’ndan…

Tarih: 27 Mayıs 2022

5746 Sayılı Kanun Genel Tebliği (Seri No: 9)

27 Mayıs 2022 Tarihli Resmi Gazete

Sayı: 31848

Hazine ve Maliye Bakanlığı (Gelir İdaresi Başkanlığı)’ndan:

BİRİNCİ BÖLÜM

Başlangıç Hükümleri

Amaç ve kapsam

MADDE 1- (1) Bu Tebliğin amacı, 28/2/2008 tarihli ve 5746 sayılı Araştırma, Geliştirme ve Tasarım Faaliyetlerinin Desteklenmesi Hakkında Kanunun 3 üncü maddesinde ve 26/6/2001 tarihli ve 4691 sayılı Teknoloji Geliştirme Bölgeleri Kanununun geçici 2 nci maddesinde gelir vergisi stopaj teşvikine yönelik olarak 21/12/2021 tarihli ve 7346 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 20 nci ve 28 inci maddeleri ile yapılan değişikliklerin uygulamasına ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.

İKİNCİ BÖLÜM

Gelir Vergisi Stopajı Teşvikine İlişkin Düzenleme

Yasal düzenleme

MADDE 2- (1) 7346 sayılı Kanunun 28 inci maddesi ile 5746 sayılı Kanunun 3 üncü maddesinin ikinci fıkrasında bazı ibare değişiklikleri yapılmış ve aynı fıkranın altıncı ve yedinci cümleleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Buna ilave olarak gelir vergisi stopajı teşviki kapsamında Ar-Ge veya tasarım merkezlerinde çalışan personelin toplam sayısının veya teşvike konu edilen toplam çalışma sürelerinin yüzde yirmisini aşmamak kaydıyla bu fıkrada belirtilen durumlar haricinde bu merkezler dışında geçirilen süreler de gelir vergisi stopajı teşviki kapsamında değerlendirilir. Cumhurbaşkanı, yüzde yirmi olarak belirlenen bu oranı belirleyeceği bölgesel ve/veya sektörel alanlarda yüzde yetmiş beşe kadar artırmaya veya tekrar kanuni oranına kadar indirmeye yetkilidir.”

(2) 7346 sayılı Kanunun 20 nci maddesi ile 4691 sayılı Kanunun geçici 2 nci maddesinin üçüncü fıkrasında bazı ibare değişiklikleri yapılmış ve aynı fıkranın dokuzuncu ve onuncu cümleleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Buna ilave olarak gelir vergisi stopajı teşviki kapsamında Bölgede çalışan personelin toplam sayısının veya teşvike konu edilen toplam çalışma sürelerinin yüzde yirmisini aşmamak kaydıyla bu fıkrada belirtilen durumlar haricinde Bölge dışında geçirilen süreler de gelir vergisi stopajı teşviki kapsamında değerlendirilir. Cumhurbaşkanı, yüzde yirmi olarak belirlenen bu oranı belirleyeceği bölgesel ve/veya sektörel alanlarda yüzde yetmiş beşe kadar artırmaya veya tekrar kanuni oranına kadar indirmeye yetkilidir.”

(3) 7346 sayılı Kanunla yapılan bu değişiklikler 12/10/2021 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girmiştir.

Ar-Ge veya tasarım merkezi ile bölge dışında geçirilen sürelerde gelir vergisi stopaj teşviki uygulaması

MADDE 3- (1) Gelir vergisi stopajı teşviki kapsamında, Ar-Ge veya tasarım merkezleri ile teknoloji geliştirme bölgelerinde çalışan personelin toplam sayısının veya teşvike konu edilen toplam çalışma sürelerinin yüzde yirmisini aşmamak kaydıyla bu merkezler veya bölgeler dışında geçirilen süreler de gelir vergisi stopajı teşviki kapsamında değerlendirilecektir. Cumhurbaşkanına, yüzde yirmi olarak belirlenen bu oranı, belirleyeceği bölgesel ve/veya sektörel alanlarda, yüzde yetmiş beşe kadar artırma veya tekrar kanuni oranına kadar indirme yetkisi verilmiştir.

(2) 17/10/2021 tarihli ve 31631 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 16/10/2021 tarihli ve 4625 sayılı Cumhurbaşkanı Kararı ile Ar-Ge veya tasarım merkezleri ile teknoloji geliştirme bölgelerinde çalışan personelin, 4691 sayılı Kanunun geçici 2 nci maddesinin üçüncü fıkrası ile 5746 sayılı Kanunun 3 üncü maddesinin ikinci fıkrasında yer alan ve gelir vergisi stopajı teşvikine konu edilen toplam çalışma sürelerine uygulanmak üzere söz konusu bölge ve merkezler dışında geçirdikleri süreler bakımından yüzde yirmi olarak belirlenen oranın, 31/12/2022 tarihine kadar yüzde elli olarak uygulanmasına karar verilmiştir.

(3) Yüzde elli oranının geçerli olduğu dönemlerde Ar-Ge, tasarım veya destek personelinin, çalışma süresinin yarısını merkez veya bölge içinde, yarısını merkez veya bölge dışında çalışarak geçirmiş olması durumunda, bu personele ödenen ücretin tamamı teşvik kapsamında değerlendirilecektir.

Örnek 1: Ar-Ge merkezi veya teknoloji geliştirme bölgesinde günlük 9 saat çalışan ve hafta sonları çalışmayan Ar-Ge personeli (A), 2022 yılı Mart ayında 23 iş gününde aylık 207 saat olan çalışma süresinin yarısını (aylık 103,5 saatini) merkez veya bölge içinde, diğer yarısını merkez veya bölge dışında çalışarak geçirmiştir.

Bu durumda, (A)’ya ödenen ücretin tamamı teşvik kapsamında değerlendirilecektir.

(4) Ar-Ge, tasarım veya destek personelinin, çalışma süresinin tamamını merkez veya bölge içinde çalışarak geçirmiş olması durumunda, bu personele ödenen ücretin tamamı teşvik kapsamında değerlendirilecektir. Bu personelin merkez veya bölge içi çalışması nedeniyle, çalışma süresinin tamamını merkez veya bölge dışında geçirmiş olan diğer bir Ar-Ge, tasarım veya destek personeline ödenen ücretin tamamı da teşvike konu edilebilecektir.

Örnek 2: Ar-Ge merkezi veya teknoloji geliştirme bölgesinde günlük 9 saat çalışan ve hafta sonları çalışmayan Ar-Ge personeli (B), 2022 yılı Nisan ayında 21 iş gününde aylık 189 saat olan çalışma süresinin tamamını merkez veya bölge içinde, Ar-Ge personeli (C) ise çalışma süresinin tamamını merkez veya bölge dışında çalışarak geçirmiştir.

Bu durumda, (B)’ye ödenen ücretin tamamı ile bu personelin çalışma süresinin tamamını merkezde veya bölgede geçirmiş olması nedeniyle, aynı dönemde merkez veya bölge dışında 189 saat çalışmış olan (C)’nin ücretinin tamamı teşvik kapsamında değerlendirilecektir.

(5) Yüzde elli oran uygulaması, merkez veya bölge içinde çalışılan süreye isabet eden süre kadar merkez veya bölge dışında gerçekleştirilen çalışma sürelerini de teşvik kapsamına almaktadır.

Örnek 3: Teknoloji geliştirme bölgesinde günlük 9 saat çalışan ve hafta sonları çalışmayan Ar-Ge personeli (Ç), 2022 yılı Şubat ayında 20 iş gününde aylık 180 saat olan çalışma süresinin tamamını bölge içinde, Ar-Ge personeli (D) ve (E) ise çalışma süresinin aylık 45 saatini bölge içinde kalan 135 saatini ise bölge dışında çalışarak geçirmiştir.

Bu örnekte 3 personelin bölge içinde gerçekleştirdiği toplam çalışma süresi (180+45+45=) 270 saattir. Bu durumda 270 saatlik bölge içi çalışmasına karşılık 270 saatlik bölge dışında gerçekleştirilecek çalışma teşvik kapsamında olacaktır. Böylece (D) ve (E)’nin bölge dışında gerçekleştirdiği çalışma süreleri toplamı olan (135+135=) 270 saatin tamamı teşvik kapsamında değerlendirileceğinden bölgede çalışan 3 personelin teşvikten tam faydalanabilmesi mümkün bulunmaktadır.

(6) Tam zamanlı olarak merkezde çalışan bir personelin, hak kazanılmış hafta tatili veya hafta sonları çalışılmayan işletmelerde hafta sonları ile 2429 sayılı Kanunda belirtilen tatil günlerinde çalışmaması ve yıllık ücretli iznini kullanması durumunda bu sürelere isabet eden ücretler de teşvik kapsamındadır.

Örnek 4: Ar-Ge veya tasarım merkezinde günlük 9 saat çalışan ve hafta sonları çalışmayan Ar-Ge personeli (F), 2022 yılı Mayıs ayında üç hafta, resmi tatil günleri hariç 13 iş günü çalışmıştır. Mayıs ayında; 2, 3, 4 ve 19 Mayıs resmi tatil günlerinde çalışmamış ve 5 iş günü de yıllık izin kullanmıştır.

Bu durumda, (F)’nin Mayıs ayında, 13 gün çalıştığı ve çalışma süresinin tamamını merkezde geçirmiş olduğu kabul edilecek ve (F)’ye ödenen ücretin tamamı ile bu personelin çalışma süresinin tamamını merkezde geçirmiş olması nedeniyle, aynı dönemde merkez dışında çalışmış olan bir personelin ücretinin tamamı da teşvik kapsamında değerlendirilecektir.

(7) 5746 sayılı Kanunun 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 4691 sayılı Kanunun geçici 2 nci maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında;

– Ar-Ge veya tasarım merkezleri ile bölge alanı dışında gerçekleştirilmesi uygun bulunan zorunlu faaliyetlere ilişkin süreler,

– Ar-Ge ve tasarım merkezleri ile bölgede yer alan işletmelerde çalışan Ar-Ge veya tasarım personelinin yüksek lisans yapanlar için bir buçuk yılı, doktora yapanlar için iki yılı geçmemek üzere merkez veya bölge dışında geçirdiği süreler (aylık ders saati kadar),

– Ar-Ge veya tasarım merkezlerinde çalışan doktora mezunu personel tarafından, üniversitelerde Ar-Ge ve yenilik alanında haftalık 8 saati aşmamak kaydıyla ders verilmesi suretiyle geçirilen süreler,

– Ar-Ge veya tasarım merkezlerinde çalışan Ar-Ge ve tasarım personeli tarafından, teknoloji geliştirme bölgelerinde bulunan girişimcilere haftalık 8 saati aşmamak kaydıyla mentorluk yapılması suretiyle geçirilen süreler,

teşvik kapsamında olduğundan, merkez ve bölge dışında çalışılan %50’lik sürenin hesabında bu süreler de merkezde veya bölgede geçirilen süre olarak kabul edilecektir.

Örnek 5: Ar-Ge merkezinde 9 saat çalışan ve hafta sonları çalışmayan Ar-Ge personeli (G), 2022 yılı Haziran ayında 22 iş gününde; 133 saat merkez içinde ve proje kapsamında Ar-Ge merkezi yönetiminin onayıyla Ar-Ge merkezi dışında 33 saat çalışmıştır. Ayrıca, haftalık 8 saati geçmemek üzere üniversitede 32 saat ders vermiştir.

Bu durumda, (G) merkez içinde 133 saat çalışmakla birlikte teşvik kapsamında bulunan çalışma saatleri de eklenerek Haziran ayında (133+33+32=) 198 saat merkezde çalıştığı kabul edilecek ve (G)’ye ödenen ücretin tamamı teşvik kapsamında değerlendirilecektir. Yine, (G)’nin bu çalışması karşılığı olarak çalışma süresinin 198 saatini merkez dışında geçiren bir personelin ücreti de teşvike konu edilebilecektir.

(8) Teşvik aylık bazda uygulandığından merkez veya bölge içinde ve dışında geçirilen sürelerin hesabında haftalık 45 saati geçmeyecek şekilde aylık çalışma süreleri dikkate alınacaktır. İlgili aylarda çalışılan iş günü sayısı ve günlük çalışma saatine göre hesaplamalar değişebilir. Yine, aylar itibarıyla teşvik kapsamındaki ücret tutarları ve ücretleri teşvike konu edilen personel de değişebilir. Merkezde veya bölgede çalışan personelin Ar-Ge, tasarım veya destek personeli olması, merkez veya bölge içinde veya dışında çalışılan sürenin veya merkezde veya bölgede çalışan personel sayısının hesabını etkilemeyecektir.

Örnek 6: Ar-Ge merkezi veya teknoloji geliştirme bölgesinde günlük 9 saat çalışan ve hafta sonları çalışmayan Ar-Ge personeli (H), 2022 yılı Şubat ayında; birinci hafta 20 saat merkez veya bölge içinde, 16 saat merkez veya bölge dışında, ikinci hafta 25 saat merkez veya bölge içinde, 20 saat merkez veya bölge dışında, üçüncü hafta 45 saat merkez veya bölge içinde, dördüncü hafta 45 saat merkez veya bölge dışında, ayın son günü de 9 saat merkez veya bölge dışında çalışmıştır.

Bu durumda, (H), aylık çalışma süresi olan (20×9=) 180 saatin yarısını (20+25+45=) (90 saat) merkezde veya bölgede çalışarak geçirmiş olması nedeniyle, (H)’ye ödenen ücretin tamamı teşvik kapsamında değerlendirilecektir.

(9) Ar-Ge, tasarım ve destek personelinin her birinin çalışma süresinin yarısını merkezde veya bölgede geçirmesi veya toplam personelin yarısının çalışma süresinin tamamını merkezde veya bölgede geçirmesi durumlarında, tüm personele ödenen ücretler teşvik kapsamında değerlendirilecektir.

Örnek 7: İşveren (I)’nın Ar-Ge merkezinde veya teknoloji geliştirme bölgesindeki şubesinde 30 Ar-Ge ve destek personeli çalışmaktadır.

Bu personelin her biri aylık çalışma süresinin yarısını merkez veya bölge içerisinde kalan yarısını merkez veya bölge dışında çalışarak geçirmektedir.

Bu durumda, 30 personelin ücretlerinin tamamı teşvike konu edilecektir.

Örnek 8: İşveren (İ)’nin Ar-Ge merkezinde veya teknoloji geliştirme bölgesindeki şubesinde 40 Ar-Ge ve destek personeli çalışmaktadır. Bu personelin 20’si aylık çalışma süresinin tamamını merkez veya bölge içerisinde, diğer 20’si ise aylık çalışma süresinin tamamını merkez veya bölge dışında çalışarak geçirmektedir.

Bu durumda, 40 personelin ücretlerinin tamamı için teşvikten faydalanılabilecektir.

(10) Ar-Ge, tasarım ve destek personeli tarafından toplamda merkezde veya bölgede çalışılması gereken sürenin yarısının merkezde veya bölgede çalışılarak geçirilmesi durumunda, hangi personelin ne kadar süre çalıştığına bakılmaksızın tüm personele ödenen ücretlerin teşvik kapsamında değerlendirilmesi mümkündür.

Örnek 9: İşveren (J)’nin Ar-Ge merkezinde veya teknoloji geliştirme bölgesindeki şubesinde 20 Ar-Ge ve destek personeli haftada 5 gün 9 saat esasına göre çalışmakta, hafta sonları çalışmamaktadır. 2022 yılı Şubat ayında, bu personelin 5’i aylık 180 saat, 5’i aylık 120 saat, 5’i aylık 60 saat merkez veya bölge içinde, kalan sürelerini ise merkez veya bölge dışında çalışarak geçirmekte, diğer 5’i ise aylık 180 saat merkez veya bölge dışında çalışmaktadır.

Teşvikten tam olarak faydalanılabilmesi için 20 personelin aylık toplam çalışma süresi olan (20×180=) 3.600 saatin, yarısının (1.800 saatinin) merkez veya bölge içinde çalışılarak geçirilmesi gerekmektedir. Toplamda Ar-Ge merkezinde veya bölgedeki şubede 1.800 saat çalışıldığından 20 personelin ücretlerinin tamamı teşvike konu edilebilecektir.

Örnek 10: İşveren (K)’nın Ar-Ge merkezinde veya teknoloji geliştirme bölgesindeki şubesinde 30 Ar-Ge ve destek personeli haftada 6 gün 7,5 saat esasına göre çalışmakta, Pazar günleri çalışmamaktadır. Mart ayında 27 iş gününde, bu personelin 10’u aylık 202,5 saat, 5’i aylık 150 saat, 10’u aylık 50 saat merkez veya bölge içinde, kalan sürelerini ise merkez veya bölge dışında çalışarak geçirmekte, diğer 5’i ise aylık 202,5 saat merkez veya bölge dışında çalışmaktadır.

Teşvikten tam olarak faydalanılabilmesi için 30 personelin aylık toplam çalışma süresi olan (30×202,5=) 6.075 saatin, yarısının (3.037,5 saatinin) merkez veya bölge içinde çalışılarak geçirilmesi gerekmektedir. Toplamda Ar-Ge merkezinde veya bölgedeki şubede 3.275 saat çalışıldığından 30 personelin ücretlerinin tamamı teşvike konu edilebilecektir.

(11) Ar-Ge, tasarım ve destek personelinin toplam çalışma süresinin yarısından daha az bir oranda merkezde veya bölgede çalıştığı veya toplam Ar-Ge, tasarım ve destek personelinin yarısından azının çalışma süresinin tamamını merkezde veya bölgede çalışarak geçirdiği durumlarda, merkezde veya bölgede çalışılan süre dikkate alınmak suretiyle, merkez veya bölge dışında çalışılan sürelerden ücretine teşvik uygulanacak personel işverence belirlenecektir.

Örnek 11: İşveren (L)’nin Ar-Ge merkezinde veya teknoloji geliştirme bölgesindeki şubesinde 50 Ar-Ge ve destek personeli haftada 5 gün 9 saat esasına göre çalışmakta ve hafta sonları çalışmamaktadır.

2022 yılı Şubat ayında bu personelden; 10 personel aylık 180 saat olan çalışma süresinin tamamını merkez veya bölge içinde, 10 personel, aylık çalışma süresinin yarısı olan 90 saati merkez veya bölge içinde, kalan yarısını merkez veya bölge dışında, diğer 30 personel ise aylık çalışma süresinin tamamını merkez veya bölge dışında çalışarak geçirmektedir.

Bu durumda, teşvikten tam olarak faydalanılabilmesi için 50 personelin, yarısının aylık 180 saat merkez veya bölge içinde çalışması veya aylık toplam çalışma süresi olan (50×180=) 9.000 saatin, yarısının (4.500 saat) merkez veya bölge içinde çalışılarak geçirilmesi gerekmektedir. Ancak, merkez veya bölgede çalışılan toplam süre 2.700 saat olduğundan, merkez veya bölge dışında çalışılan süreden ücretleri teşvike konu edilecek personel işverence belirlenecektir.

Örnekte, işveren tarafından tercih edilmesi halinde teşvikten aşağıdaki şekilde de yararlanılabilmesi mümkündür.

Örnek 12: İşveren (M)’nin Ar-Ge merkezinde veya teknoloji geliştirme bölgesindeki şubesinde 70 Ar-Ge ve destek personeli haftada 5 gün 8 saat esasına göre çalışmakta ve hafta sonları çalışmamaktadır.

2022 yılı Nisan ayında 21 iş gününde bu personelden; 20 personel aylık 168 saat olan çalışma süresinin tamamını merkez veya bölge içinde, 10 personel, aylık çalışma süresinin yarısı olan 84 saati merkez veya bölge içinde, kalan yarısını merkez veya bölge dışında, 10 personel, aylık çalışma süresinin 42 saati merkez veya bölge içinde, kalan 126 saatini merkez veya bölge dışında, diğer 30 personel ise aylık çalışma süresinin tamamını merkez veya bölge dışında çalışarak geçirmektedir.

Bu durumda, teşvikten tam olarak faydalanılabilmesi için 70 personelin, yarısının aylık 168 saat merkez veya bölge içinde çalışması veya aylık toplam çalışma süresi olan (70×168=) 11.760 saatin, yarısının (5.880 saat) merkez veya bölge içinde çalışılarak geçirilmesi gerekmektedir. Ancak, merkez veya bölgede çalışılan toplam süre 4.620 saat olduğundan, hak kazanılan süre için merkez veya bölge dışında çalışılan süreden ücretleri teşvike konu edilecek personel işverence belirlenecektir.

Örnekte, işveren tarafından tercih edilmesi halinde teşvikten aşağıdaki şekilde de yararlanılabilmesi mümkündür.

Örnek 13: İşveren (N)’nin Ar-Ge merkezinde veya teknoloji geliştirme bölgesindeki şubesinde 100 Ar-Ge ve destek personeli haftada 5 gün 9 saat esasına göre çalışmakta ve hafta sonları çalışmamaktadır.

2022 yılı Şubat ayında bu personelden; 30 personel aylık 180 saat olan çalışma süresinin tamamını merkez veya bölge içinde, 20 personel, aylık çalışma süresinin yarısı olan 90 saati merkez veya bölge içinde, kalan yarısını merkez veya bölge dışında, 10 personel, aylık çalışma süresinin 60 saatini merkez veya bölge içinde, kalan 120 saatini merkez veya bölge dışında, 10 personel, aylık çalışma süresinin 30 saatini merkez veya bölge içinde, kalan 150 saatini merkez veya bölge dışında, diğer 30 personel ise aylık çalışma süresinin tamamını merkez veya bölge dışında çalışarak geçirmektedir.

Bu durumda, teşvikten tam olarak faydalanılabilmesi için 100 personelin aylık toplam çalışma süresi olan (100×180=)18.000 saatin, yarısının (9.000 saat) merkez veya bölge içinde çalışılarak geçirilmesi gerekmektedir. Ancak, merkez veya bölgede çalışılan toplam süre 8.100 saat olduğundan, hak kazanılan süre için merkez veya bölge dışında çalışılan süreden ücretleri teşvike konu edilecek personel işverence belirlenecektir.

Örnekte, işveren tarafından tercih edilmesi halinde teşvikten aşağıdaki şekilde de yararlanılabilmesi mümkündür.

Örnek 14: İşveren (O)’nun Ar-Ge merkezinde veya teknoloji geliştirme bölgesindeki şubesinde 33 Ar-Ge ve destek personeli haftada 5 gün 9 saat esasına göre çalışmakta ve hafta sonları çalışmamaktadır.

2022 yılı Şubat ayında bu personelden; 10 personel, aylık 180 saat olan çalışma süresinin 90 saatini, 8 personel aylık çalışma süresinin 80 saatini, 5 personel aylık çalışma süresinin 70 saatini, 5 personel aylık çalışma süresinin 50 saatini, merkez veya bölge içinde, kalan sürelerini merkez veya bölge dışında çalışarak, diğer 5 personel ise aylık çalışma süresinin tamamını merkez veya bölge dışında çalışarak geçirmektedir.

Bu durumda, teşvikten tam olarak faydalanılabilmesi için 33 personelin aylık toplam çalışma süresi olan (33×180=) 5.940 saatin, yarısının (2.970 saat) merkez veya bölge içinde çalışılarak geçirilmesi gerekmektedir. Örnekte, merkez veya bölgede çalışılan toplam süre 2.140 saat olduğundan, merkez veya bölge dışında çalışılan 2.140 saatlik süre de teşvik kapsamında değerlendirilecektir. Merkez veya bölge dışında çalışılan 2.140 saatlik süre için ücretlerine teşvik uygulanacak personel işverence belirlenecektir.

Örnekte, işveren tarafından tercih edilmesi halinde teşvikten aşağıdaki şekilde de yararlanılabilmesi mümkündür.

(12) Ar-Ge, tasarım ve destek personelinin tamamının merkez veya bölge dışında çalışması ve merkez veya bölgede çalışan personel bulunmaması durumunda hiçbir personel teşvik kapsamında değerlendirilmeyecektir.

Örnek 15: İşveren (Ö)’nün Ar-Ge merkezinde veya teknoloji geliştirme bölgesindeki şubesinde 50 Ar-Ge ve destek personeli çalışmakta olup, bu personelin tamamı merkez veya bölge dışında çalışmaktadır.

Bu durumda, merkez veya bölge içinde çalışılan bir süre olmadığından 50 Ar-Ge ve destek personelinin ücretleri teşvike konu edilemeyecektir.

(13) Teşvikten fazladan faydalanıldığı durumlarda, fazladan faydalanılan teşvik tutarları işverenden vergi ziyaı cezası ve gecikme faiziyle birlikte tahsil edilir.

Örnek 16: İşveren (P)’nin Ar-Ge merkezinde veya teknoloji geliştirme bölgesindeki şubesinde 120 Ar-Ge ve destek personeli çalışmaktadır. Bu personelin 60’ının aylık çalışma süresinin (180 saat) tamamını merkez veya bölge içinde çalışarak geçirdiği dikkate alınarak 120 personelin tamamının ücretleri teşvike konu edilmiştir.

İşveren (P) hakkında yürütülen bir incelemede ilgili dönemde çalışma süresinin tamamını merkez veya bölge içinde çalışarak geçiren personel sayısının 50 olduğu tespit edilmiştir.

Bu durumda, merkez veya bölge içinde çalıştığı dikkate alınan ancak, fiilen merkez veya bölgede çalışmamış olan 10 personel ile merkez veya bölge dışında çalışan 10 personel olmak üzere toplam 20 personel için faydalanılan teşvik tutarları işverenden ceza ve faiz uygulanmak suretiyle geri tahsil edilecektir.

Yürürlük

MADDE 4- (1) Bu Tebliğ 12/10/2021 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 5- (1) Bu Tebliğ hükümlerini Hazine ve Maliye Bakanı yürütür.

2464 Sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 21 inci Maddesinde Yer Alan Eğlence Vergisi Nispetleri ile İlgili 9/12/1997 Tarihli ve 97/10349 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararının Eki Kararda Değişiklik Yapılmasına Dair Karar (Karar Sayısı: 5613)

Eğlence Vergisi Nispetleri (Karar Sayısı: 5613) 27 Mayıs 2022 Tarihli Resmi Gazete Sayı: 31848 Karar Sayısı: 5613 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanun…

Tarih: 27 Mayıs 2022

Eğlence Vergisi Nispetleri (Karar Sayısı: 5613)

27 Mayıs 2022 Tarihli Resmi Gazete

Sayı: 31848

Karar Sayısı: 5613

2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 21 inci maddesinde yer alan eğlence vergisi nispetleri ile ilgili 9/12/1997 tarihli ve 97/10349 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının eki Kararda değişiklik yapılmasına dair ekli Kararın yürürlüğe konulmasına, mezkûr Kanunun 96 ncı maddesinin (C) fıkrası gereğince karar verilmiştir.

26 Mayıs 2022

Recep Tayyip ERDOĞAN

CUMHURBAŞKANI26/5/2022 TARİHLİ VE 5613 SAYILI CUMHURBAŞKANI KARARININ EKİ KARAR

MADBE 1- 9/12/1997 tarihli ve 97/10349 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının eki Kararın geçici 1 inci maddesinde yer alan ‘”31/5/2022″ ibaresi “31/12/2022” şeklinde değiştirilmiştir.

MADDE 2- Bu Karar yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3- Bu Karar hükümlerini Hazine ve Maliye Bakanı yürütür.

4760 Sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununun Eki (III) Sayılı Listenin (A) ve (B) Cetvellerinde Yer Alan Bazı Mallara Uygulanan Asgari Maktu ve Maktu Vergi Tutarlarının Yeniden Belirlenmesi ile Anılan Kanunun 12 nci Maddesinin (3) Numaralı Fıkrası Hükmünün Bazı Mallarda 2022 Yılı Temmuz-Aralık Dönemi İçin Uygulanmaması Hakkında Karar (Karar Sayısı: 5614)

Özel Tüketim Vergisi Kanunu (Karar Sayısı: 5614) 27 Mayıs 2022 Tarihli Resmi Gazete Sayı: 31848 Karar Sayısı: 5614 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Ka…

Tarih: 27 Mayıs 2022

Özel Tüketim Vergisi Kanunu (Karar Sayısı: 5614)

27 Mayıs 2022 Tarihli Resmi Gazete

Sayı: 31848

Karar Sayısı: 5614

4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununun eki (III) sayılı listenin (A) ve (B) cetvellerinde yer alan bazı mallara uygulanan asgari maktu ve maktu vergi tutarlarının yeniden belirlenmesi ile anılan Kanunun 12 nci maddesinin (3) numaralı fıkrası hükmünün bazı mallarda 2022 yılı Temmuz-Aralık dönemi için uygulanmaması hakkındaki ekli Kararın yürürlüğe konulmasına, mezkûr Kanunun 12 nci maddesi gereğince karar verilmiştir.

26 Mayıs 2022

Recep Tayyip ERDOĞAN

CUMHURBAŞKANI

Tamamı İçin Tıklayınız

SGK Kayıt Geçersizliği Durumları ve İdari Para Cezaları

SGK Kayıt Geçersizliği Durumları Nelerdir? SGK Mevzuatında Yer Alan Kayıt Geçersizlik Durumları: 5510 sayılı Kanunun 86 ncı maddesinin ikinci fıkrasın…

Tarih: 26 Mayıs 2022

SGK Kayıt Geçersizliği Durumları Nelerdir?

ÖZET:

SGK mevzuatına göre, işyeri kayıt ve belgelerinin süresinde ibraz edilmesine karşılık, tutmakla yükümlü bulunulan defter ve belgelerin ibraz edilmemesi nedeniyle verilmesi gereken ceza tutarını aşmamak kaydıyla aşağıda sayılan geçersizlik durumları nedeniyle kayıt geçersizliğinden dolayı idari para cezası uygulanmaktadır.

1) Kullanılmaya başlanmadan önce tasdik ettirilmesi zorunlu olduğu halde tasdiksiz kullanılmış olan işyerine ait defterler,

2) Bilanço esasına göre tutulması gerekirken işletme hesabı esasına göre tutulmuş olan işyerine ait defterler

3) Kanuni tasdik suresi geçtikten sonra tasdik ettirilmiş olan defterlerin tasdik tarihinden önceki kısmı,

4) İşçilikle ilgili giderlerin işlenmemiş olduğu tespit edilen defterler,

5) Sigorta primleri hesabına esas tutulan kazançların kesin olarak tespitine imkan vermeyecek şekilde usulsüz veya noksan tutulmuş defterler,

6) Herhangi bir ay için sigorta primleri hesabına esas tutulması gereken kazançların ve kazançlarla ilgili ödemelerin (sigorta primine esas kazancın ödemeye bağlı olduğu durumlar dahil) o ayın dahil bulunduğu hesap dönemine ait defterlere işlenmemiş olması halinde, o aya ait defter kayıtları,

7) Aylık ücret tediye bordrosunda; işyerinin sicil numarası, bordronun ilişkin olduğu ay, sigortalının adı, soyadı, sigortalının sosyal güvenlik sicil numarası, ücret ödenen gün sayısı, sigortalının ücreti, ödenen ücret tutarı ve ücretin alındığına dair sigortalının imzasının bulunması zorunludur. Belirtilen unsurlardan herhangi birini ihtiva etmeyen (imza şartı yönünden makbuz mukabilinde veya banka kanalıyla yapılan ödemeler hariç) ücret tediye bordroları,

Geçerli sayılmaz ve işveren hakkında idari para cezası uygulanır. Asgari işçilik incelemeleri hariç uygulanan SGK idari para cezalarında herhangi bir uzlaşma imkanı bulunmamaktadır.

SGK Mevzuatında Yer Alan Kayıt Geçersizlik Durumları:

5510 sayılı Kanunun 86 ncı maddesinin ikinci fıkrasında, “İşveren, işyeri sahipleri; işyeri defter, kayıt ve belgelerini ilgili olduğu yılı takip eden yıl başından başlamak üzere on yıl sureyle, kamu idareleri otuz yıl sureyle, tasfiye ve iflas idaresi memurları ise görevleri suresince, saklamak ve Kurumun denetim ve kontrol ile görevlendirilen memurlarınca istenilmesi halinde on beş gün içinde ibraz etmek zorundadır.” hükmü yer almaktadır.

İşyeri defter, kayıt ve belgelerinin 15 günlük sure içinde incelemeye ibraz edilmesine rağmen aşağıda belirtilen durumların varlığı halinde geçersiz olduğunun tespit edilmesi durumunda ilgililer hakkında idari para cezası uygulanmaktadır.

1- Kullanılmaya başlanmadan önce tasdik ettirilmesi zorunlu olduğu halde tasdiksiz tutulmuş olan defterler geçerli sayılmaz ve tutmakla yükümlü bulunulan defter türü dikkate alınarak idari para cezası uygulanır.

Örnek 1– İşletme esasına göre defter tutmakla yükümlü olan (A) gerçek kişisince, SGK tarafından istenilen defter, kayıt ve belgelerin 15 günlük süre içinde incelemeye ibraz edildiği, yapılan inceleme sonucunda tasdike tabi defterin dolması nedeniyle 15/3/2022 tarihinde yeni defter kullanılmaya başlanıldığı, ancak söz konusu defterin tasdik ettirilmesi zorunlu olduğu halde tasdik ettirilmeden kullanıldığının tespit edildiği varsayıldığında, işveren hakkında, işyerine ait defterlerin tasdik ettirilmeksizin kullanılmış olması nedeniyle 14/3/2022 tarihinde geçerli olan asgari ücret üzerinden,

5.004 x 6 = 30.024 TL idari para cezası uygulanacaktır.

2- Vergi Usul Kanunu gereğince bilanço esasına göre defter tutulması gerekirken işletme hesabı esasına göre tutulmuş defterler geçerli sayılmaz ve aylık asgari ücretin 12 katı tutarında idari para cezası uygulanır.

Örnek 2– 15/1/2021 tarihinde yeni işe başlayan (A) Anonim Şirketinin, bilanço esasına göre defter tutması gerekirken işletme esasına göre defter tuttuğunun SGK’nın denetim ve kontrolle görevli memurlarınca yapılan denetim sonucunda tespit edildiği varsayıldığında, 14/1/2021 tarihinde geçerli olan asgari ücret üzerinden,

3.577,5×12=42.930. TL tutarında idari para cezası uygulanacaktır.

3- İşyeri defter ve belgelerin tümünün verilen sure içinde incelemeye ibraz edilmesine rağmen,

⎯ Kanuni tasdik suresi geçtikten sonra tasdik ettirilmiş olan defterlerin tasdik tarihinden önceki kısmı için her bir geçersizlik halinin gerçekleştiği ayın son gününde,

⎯ İşçilikle ilgili giderlerin işlenmemiş olduğu tespit edilen defterler için giderin defterlere işlenmesi gereken ayın son gününde,

⎯ Sigorta primleri hesabına esas tutulan kazançların kesin olarak tespitine imkan vermeyecek şekilde usulsüz veya noksan tutulmuş defterler için usulsüz ve noksanlık ihtiva eden ayın son gününde,

⎯ Herhangi bir ay için sigorta primleri hesabına esas tutulması gereken kazançların ve kazançlarla ilgili ödemelerin (sigorta primine esas kazancın ödemeye bağlı olduğu durumlar dahil) o ayın dahil bulunduğu hesap dönemine ait defterlere işlenmemiş olması hali için kazanç ve ödemelerin intikal ettirilmesi gereken ayın son gününde,

⎯ Yasal suresinde tasdik edildiği halde, boş olarak ibraz edilen defterlerin her bir ayı için, her bir ayın sonundaki,

Geçerli asgari ücret üzerinden, her bir ay için, tutmakla yükümlü bulunulan defter ve belgelerin ibraz edilmemesi nedeniyle verilmesi gereken ceza tutarını aşmamak kaydıyla aylık asgari ücretin yarısı tutarında idari para cezası uygulanacaktır.

Örnek 3– (A) İşverenine ait defter ve belgelerin Kurumun denetim ve kontrolle görevli memurlarınca incelenmesi sonucunda, 2021/Aralık ve 2022/Ocak ayına ilişkin sigorta primine esas kazanç tutarların tespitine imkan vermeyecek şekilde usulsüz tutulduğunun tespit edildiği varsayıldığında, anılan işveren hakkında,

2021/Aralık ayı kayıtlarından dolayı, 3.577,5 / 2 = 1.788,75 TL

2022 /Ocak ayı kayıtlarından dolayı, 5.004 / 2 = 2.502 TL

idari para cezası uygulanacaktır.

4- işverenler tarafından ibraz edilen aylık ücret tediye bordrolarında;

İşyerinin sicil numarasının, bordronun ilişkin olduğu ayın, sigortalının adı, soyadının, sigortalının sosyal güvenlik sicil numarasının, ücret ödenen gün sayısının, sigortalının ücretinin, ödenen ücret tutarının, ücretin alındığına dair sigortalının imzasının, bulunması gerekmektedir. Söz konusu unsurlardan herhangi birini ihtiva etmeyen (imza şartı yönünden makbuz mukabilinde veya banka kanalıyla yapılan ödemeler hariç) ücret tediye bordroları geçerli sayılmadığından, her bir geçersiz ücret tediye bordrosu için, defter ve belgelerin ibraz edilmemesi nedeniyle uygulanan idari para cezası tutarını aşmamak şartıyla aylık asgari ücretin yarısı tutarında idari para cezası uygulanacaktır.

Örnek 4- (A) Anonim Şirketince 2022/Ocak ayına ilişkin düzenlenen ücret tediye bordrosunda, sigortalının sosyal güvenlik sicil numarasının kayıtlı olmadığı varsayıldığında, anılan işveren hakkında 2022/Ocak ayına ilişkin ücret tediye bordrosunun geçersiz olması nedeniyle 31/1/2022 tarihinde geçerli olan asgari ücret üzerinden,

5.004 / 2 = 2.502 TL idari para cezası uygulanacaktır.

Asgari işçilik incelemeleri hariç uygulanan SGK idari para cezalarında herhangi bir uzlaşma imkânı bulunmamaktadır.

SGK Genelgesi 2020/8 – İdari Para Cezası Genelgesi İçin Tıklayınız

Kaynak: TÜRMOB

GVK 320 – Gelir Vergisi Genel Tebliği (Seri No: 320)

GVK 320 – Gelir Vergisi Genel Tebliği (Seri No: 320) 26 Mayıs 2022 Tarihli Resmi Gazete Sayı: 31847 Hazine ve Maliye Bakanlığı (Gelir İdaresi Başkanlı…

Tarih: 26 Mayıs 2022

GVK 320 – Gelir Vergisi Genel Tebliği (Seri No: 320)

26 Mayıs 2022 Tarihli Resmi Gazete

Sayı: 31847

Hazine ve Maliye Bakanlığı (Gelir İdaresi Başkanlığı)’ndan:

BİRİNCİ BÖLÜM

Başlangıç Hükümleri

Amaç ve kapsam

MADDE 1- (1) Bu Tebliğin amacı, 31/12/1960 tarihli ve 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununda, 14/10/2021 tarihli ve 7338 sayılı Vergi Usul Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunla yapılan değişiklikler ile 193 sayılı Kanunla ilgili diğer bazı hususların açıklanmasına ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.

İKİNCİ BÖLÜM

Basit Usulde Tespit Olunan Kazançlarda Gelir Vergisi İstisnası

Yasal düzenleme

MADDE 2- (1) 7338 sayılı Kanunun 1 inci maddesi ile 193 sayılı Kanuna başlığı ile birlikte aşağıdaki madde eklenmiştir.

“Basit usulde tespit olunan kazançlarda gelir vergisi istisnası:

MÜKERRER MADDE 20/A- Bu Kanuna göre kazançları basit usulde tespit olunan mükelleflerin 46 ncı maddeye göre tespit edilen kazançları gelir vergisinden müstesnadır.”

(2) 7338 sayılı Kanunun 4 üncü ve 5 inci maddeleri ile 193 sayılı Kanunun 46 ncı ve 89 uncu maddelerinde, istisna düzenlemesine uygun olarak bazı ibare değişiklikleri yapılmış ve bazı düzenlemeler yürürlükten kaldırılmıştır.

Basit usulde kazanç tespitinde genel esaslar

MADDE 3- (1) Kendi işinde bilfiil çalışan veya bulunan, 193 sayılı Kanunun 47 nci maddesinde belirtilen kira tutarını (2021 takvim yılı için büyükşehir belediye sınırları içinde kalan yerler için 12.000 TL, diğer yerler için 7.600 TL, 2022 takvim yılı için büyükşehir belediye sınırları içinde kalan yerler için 16.000 TL, diğer yerler için 10.000 TL) aşmayan ve 48 inci maddesinde yer alan alış-satış ve/veya hasılat sınırı altında kalan küçük esnaf ve sanatkarların kazançları basit usulde tespit edilmektedir.

(2) 193 sayılı Kanunun 51 inci maddesinde basit usulden faydalanamayacak olanlar bentler halinde sayılmıştır. Bu maddede sayılan mükelleflerin kazançları, şartları taşısalar dahi hiçbir şekilde basit usulde tespit edilmez. Basit usulden yararlanamayacak mükellefler 193 sayılı Kanunun 51 inci maddesinde aşağıdaki şekilde sayılmıştır:

a) Kollektif şirket ortakları ile komandit şirketlerin komandite ortakları.

b) İkrazat işleriyle uğraşanlar.

c) Sarraflar ile kıymetli maden ve mücevherat alım satımı ile uğraşanlar.

ç) Gelir Vergisi Kanununun 94 üncü maddesinin birinci fıkrasında sayılan kişi ve kurumlara karşı inşaat ve onarma işini taahhüt edenler ile bu mükelleflere karşı derece derece taahhütte bulunanlar.

d) Sigorta prodüktörleri.

e) Her türlü ilan ve reklam işleriyle uğraşanlar veya bu işlere tavassut edenler.

f) Gayrimenkul ve gemi alım satımı ile uğraşanlar.

g) Tavassut işi yapanlar (dayıbaşılar hariç).

ğ) Maden işletmeleri, taş ve kireç ocakları, kum ve çakıl istihsal yerleri, tuğla ve kiremit harmanları işletenler.

h) Şehirlerarası yük ve yolcu taşımacılığı yapanlar ile treyler, çekici ve benzerlerinin sahip veya işleticileri (yapısı itibarıyla sürücüsünden başka on dört ve daha aşağı oturma yeri olan ve insan taşımaya mahsus motorlu kara taşıtları ile yolcu taşıyanlar hariç).

ı) Cumhurbaşkanınca kararlaştırılan iş grupları, sektörler, il ve ilçeler, büyükşehir belediyeleri dâhil olmak üzere il ve ilçelerin belediye sınırları (mücavir alanlar dâhil), belediyelerin nüfusları, yöreler itibarıyla veya sabit bir işyerinde faaliyette bulunulup bulunulmadığına göre gerçek usulde vergilendirilmesi gerekli görülenler.

(3) 193 sayılı Kanunun 51 inci maddesinde yer alan yetki kullanılarak yayımlanan 25/10/1982 tarihli ve 8/5521 sayılı, 31/1/1992 tarihli ve 92/2683 sayılı ve 12/1/1995 tarihli ve 95/6430 sayılı Bakanlar Kurulu Kararları ile bazı mükellefler gerçek usulde vergilendirme kapsamına alınmıştır.

a) 8/5521 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı uyarınca ülke genelinde uygulanmak üzere, zirai mahsul satın alarak bu mahsulleri kısmen veya tamamen tüketici dışında kalanlara satan ticaret erbabı gerçek usulde vergilendirilmektedir.

b) 92/2683 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı uyarınca ülke genelinde uygulanmak üzere, her türlü televizyon, video, radyo, teyp, müzik seti, disk-çalar, kamera, bilgisayar, soğutucu, çamaşır ve bulaşık makinesi, elektrikli süpürge, elektronik müzik aletleri, elektrikli dikiş makinesi ile elektrikle çalışan benzeri eşyaların alım, satım ve üretimi ile uğraşan mükellefler gerçek usulde vergilendirilmektedir.

c) 95/6430 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile;

1) Erzurum, Diyarbakır ve Sakarya illeri,

2) 10/7/2004 tarihli ve 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu ile büyükşehir belediyesi sınırları içerisine alınan yerlerden, yeni bağlanan mahallelerle birlikte 2000 yılı genel nüfus sayımındaki nüfusu 30.000’den az olan yerleri,

3) 12/11/2012 tarihli ve 6360 sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun kapsamında büyükşehir belediyesi kurulan ve büyükşehir belediyesi sınırları içerisine alınan yerleri,

hariç; mücavir alan sınırları dahil olmak üzere büyükşehir belediye sınırları içinde,

– Her türlü emtia imalatı ile uğraşanlar,

– Her türlü emtia alım-satımı ile uğraşanlar,

– İnşaat ile ilgili her türlü işlerle uğraşanlar,

– Motorlu taşıtların her türlü bakım ve onarım işleriyle uğraşanlar,

– Lokanta ve benzeri hizmet işletmelerini işletenler,

– Eğlence ve istirahat yerlerini işletenler,

gerçek usulde vergilendirilmektedir.

(4) a) Basit usule tabi olmanın şartlarından herhangi birini takvim yılı içinde kaybeden mükellefler, ertesi takvim yılı başından,

b) Basit usulün şartlarını haiz olanlardan, bu usulden yararlanmak istemediklerini yazı ile bildirenler dilekçelerinde belirttikleri tarihten veya izleyen takvim yılı başından,

c) Yeni işe başlayanlar işe başlama tarihinden,

ç) Basit usule tabi iken Gelir Vergisi Kanununun 51 inci maddesinde yer alan basit usulden faydalanılamayacak faaliyetlere başlayan mükellefler bu faaliyete başladıkları tarihten,

itibaren gerçek usulde vergilendirilmektedir.

(5) 193 sayılı Kanunun 47 nci maddesinde yazılı şartları topluca taşıyan ve arka arkaya son iki yıl alış, satış ve/veya hâsılat tutarlarının her biri aynı Kanunun 48 inci maddesinde yazılı hadlerden düşük olan gerçek usule tabi mükellefler, bu şartın gerçekleşmesini izleyen yılın Ocak ayının başından otuz birinci günü akşamına kadar yazılı olarak bağlı bulundukları vergi dairesine başvurmaları halinde basit usule geçebileceklerdir.

(6) Sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenlediği veya kullandığı tespit edilenler, bu hususun kendilerine tebliğ edildiği tarihi takip eden aybaşından itibaren ikinci sınıf tüccarlara ilişkin hükümlere tabi olurlar.

Basit usulde tespit olunan kazançlarda gelir vergisi istisnası

MADDE 4- (1) Basit usule tabi mükelleflerin 193 sayılı Kanunun 46 ncı maddesine göre tespit edilen ticari kazançları gelir vergisinden istisna edilmiştir.

(2) Basit usulde kazanç istisnasından yararlanacak olan mükellefler, istisna kapsamındaki bu kazançlar için yıllık beyanname vermeyecek ve diğer gelirleri dolayısıyla beyanname vermeleri halinde de bu kazançlarını beyannameye dahil etmeyeceklerdir.

(3) Basit usulde kazanç istisnası, 1/1/2021 tarihinden itibaren elde edilen kazançlara uygulanmak üzere yürürlüğe girdiğinden, basit usule tabi mükelleflerin 2021 yılında elde ettiği ticari kazançları da bu istisna kapsamındadır.

Örnek 1: Kuaförlük faaliyetinde bulunan ve öteden beri basit usule tabi olan mükellef (A), 2021 yılında 35.000 TL kazanç elde etmiştir. Mükellef (A)’nın beyana konu başkaca bir geliri de bulunmamaktadır.

Bu durumda, mükellef (A)’nın, 2021 yılında kuaförlük faaliyetinden elde ettiği kazancı gelir vergisinden istisna olduğundan, mükellef (A) yıllık gelir vergisi beyannamesi vermeyecektir.

Örnek 2: Taksi işletmeciliği faaliyeti dolayısıyla basit usule tabi olan mükellef (B), 2021 yılında 45.000 TL kazanç elde etmiştir. Mükellef (B) aynı yıl sahibi olduğu konutundan 25.000 TL kira geliri elde etmiştir.

Bu durumda, 2021 yılında taksicilik faaliyetinden elde ettiği kazancı gelir vergisinden istisna olduğundan mükellef (B), kira geliri için vereceği yıllık gelir vergisi beyannamesine basit usulde tespit edilen ticari kazancını dahil etmeyecektir.

(4) Ticari kazancı basit usulde tespit edilmekte iken, 193 sayılı Kanunun 47 ve 48 inci maddelerinde yer alan şartları kaybeden mükelleflerin ticari kazançları, izleyen takvim yılı başından itibaren gerçek usulde vergilendirileceğinden, bu mükellefler şartların kaybedildiği yıl için de söz konusu istisnadan yararlanabileceklerdir.

Örnek 3: Terzilik faaliyetinde bulunan ve basit usule tabi olan mükellef (C), 2021 yılında basit usule tabi olmanın genel şartlarından biri olan yıllık kira tutarı haddini aştığından, 1/1/2022 tarihinden itibaren gerçek usulde vergilendirilmeye başlamıştır.

Bu durumda, mükellef (C) 2021 yılında elde ettiği ticari kazancı için basit usulde tespit olunan kazançlarda gelir vergisi istisnasından yararlanacak olup, 1/1/2022 tarihinden itibaren ise gerçek usulde vergilendirilecektir.

(5) Takvim yılı içinde basit usulden gerçek usule geçen mükellefler, gerçek usule geçtikleri tarihe kadar elde ettikleri kazançları için istisnadan yararlanacak, bu tarihten itibaren ise söz konusu istisnadan yararlanamayacaklardır.

Örnek 4: Servis işletmeciliği faaliyetinde bulunan ve basit usule tabi olan mükellef (Ç), servis işletmeciliği faaliyetinin yanında, 1/10/2021 tarihinde bir adet kamyon satın alarak şehirlerarası yük taşımacılığı faaliyetine de başlamıştır.

Şehirlerarası yük taşımacılığı faaliyeti, Gelir Vergisi Kanununun 51 inci maddesinde yer alan basit usulden faydalanamayacak faaliyetler arasında sayıldığından, mükellef (Ç), şehirlerarası yük taşımacılığı faaliyetine başladığı 1/10/2021 tarihinden itibaren gerçek usulde vergilendirilecektir.

Bu durumda mükellef (Ç), 1/1/2021-30/9/2021 döneminde servis işletmeciliği faaliyetinden elde ettiği kazancı dolayısıyla gelir vergisi istisnasından yararlanacak, bu tarihten sonra servis işletmeciliği faaliyetinden elde ettiği kazancı ile şehirlerarası yük taşımacılığı faaliyetinden elde ettiği kazancı ise gerçek usulde vergilendirileceğinden, anılan istisnadan yararlanamayacaktır.

(6) Gerçek usulde vergilendirilmekteyken izleyen takvim yılının başında basit usule geçen mükellefler, basit usule geçtikleri tarihten itibaren kazanç istisnasından yararlanabileceklerdir.

Örnek 5: Tuhafiyecilik faaliyetinde bulunan ve gerçek usulde vergilendirilen mükellef (D)’nin, 2020 ve 2021 yılları iş hacmi Gelir Vergisi Kanununun 48 inci maddesinde yazılı hadlerin altında gerçekleşmiştir. Mükellef (D), 2022 yılı Ocak ayı içerisinde bağlı bulunduğu vergi dairesine yazılı olarak başvurarak basit usule geçme talebinde bulunmuştur. Vergi dairesince yapılan kontroller sonucu şartları taşıdığı anlaşılan mükellef (D)’nin mükellefiyeti 1/1/2022 tarihinden itibaren basit usul olarak tesis edilmiştir. Bu durumda mükellef (D), 2022 yılında elde edeceği ticari kazancı için basit usulde kazanç istisnasından yararlanacaktır.

(7) 193 sayılı Kanunun 94 üncü maddesinin birinci fıkrasının (10) numaralı bendinin (a) alt bendi kapsamında, başbayiler hariç olmak üzere, 14/3/2007 tarihli ve 5602 sayılı Şans Oyunları Hasılatından Alınan Vergi, Fon ve Payların Düzenlenmesi Hakkında Kanunda tanımlanan şans oyunlarına ilişkin olarak; bilet, kupon ve benzerlerini satanlara, düzenlenen her türlü bahis ve şans oyunlarının oynatılmasına aracılık edenlere, diğer kişilerce çıkartılan bu nitelikteki biletleri satanlara yapılan komisyon, prim ve benzeri ödemelerden 2012/3322 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı uyarınca %15 oranında gelir vergisi tevkifatı yapılmaktadır. Basit usule tabi mükelleflerin elde ettikleri ticari kazançları gelir vergisinden istisna edildiğinden, bu mükelleflere 193 sayılı Kanunun 94 üncü maddesinin birinci fıkrasının (10) numaralı bendinin (a) alt bendi kapsamında yapılan ödemeler üzerinden vergi tevkifatı yapılmayacaktır.

(8) 193 sayılı Kanunun mükerrer 20 nci maddesine göre, ticari, zirai veya mesleki faaliyeti nedeniyle adlarına ilk defa gelir vergisi mükellefiyeti tesis olunan ve mükellefiyet başlangıç tarihi itibarıyla yirmi dokuz yaşını doldurmamış tam mükellef gerçek kişilerin, faaliyete başladıkları takvim yılından itibaren üç vergilendirme dönemi boyunca elde ettikleri bu kazançlarının 75.000 Türk lirasına kadar olan kısmı, maddede belirtilen şartlarla gelir vergisinden müstesnadır. Ayrıca aynı maddede, istisna kapsamındaki faaliyetlerden kazanç elde edilmemesi veya istisna haddinin altında kazanç elde edilmesi hallerinde dahi yıllık beyanname verileceği belirtilmiş olup genç girişimcilerde kazanç istisnasından faydalanılabilmesi için beyanname verilmesi gerekmektedir. Basit usule tabi mükelleflerin 193 sayılı Kanunun 46 ncı maddesine göre tespit edilen ticari kazançları gelir vergisinden istisna edildiğinden ve bu kazançları beyan edilmeyeceğinden basit usule tabi mükelleflerin genç girişimcilerde kazanç istisnasından yararlanmaları söz konusu olmayacaktır.

Basit usulde kayıtların tutulması ve belge düzeni

MADDE 5- (1) 7338 sayılı Kanunla 193 sayılı Kanuna eklenen mükerrer 20/A maddesi ile basit usule tabi mükelleflerin elde ettikleri ticari kazançları gelir vergisinden istisna edilmiş olup, belge düzeni ve kayıtların tutulması uygulaması ve mükellefiyeti ile ilgili diğer ödevlerin yerine getirilmesi hususlarında herhangi bir değişiklik yapılmamıştır. Dolayısıyla, basit usule tabi mükellefler; kayıtlarının tutulması, belge düzeni ve mükellefiyetleri ile ilgili diğer yükümlülüklerini, mevcut mevzuat hükümleri kapsamında yerine getirmeye devam edeceklerdir.

(2) Bu kapsamda, basit usule tabi mükellefler, 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre fatura, perakende satış vesikaları ve diğer belgeleri düzenlemek ve kullanmak zorundadırlar. Diğer taraftan, söz konusu mükellefler faaliyetlerinde kullandıkları belgeleri, 6/12/1998 tarihli ve 23545 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Gelir Vergisi Genel Tebliği (Seri No: 215) ve 30/6/1999 tarihli ve 23741 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Gelir Vergisi Genel Tebliği (Seri No: 225)’nde belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde temin etmeye devam edeceklerdir. Ayrıca, “Aracılık ve Sorumluluk Sözleşmesi” düzenledikleri meslek odaları veya meslek mensupları aracılığıyla “Defter-Beyan Sistemi” üzerinden kayıtlarının tutulmasına da devam edilecektir.

Basit usule tabi olan mükelleflerde vergi levhası

MADDE 6- (1) 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 5 inci maddesinde, gelir vergisi mükellefleri (kazancı basit usulde tespit edilenler dahil) ile sermaye şirketlerinin her yıl Mayıs ayının son gününe kadar vergi tarhına esas olan kazanç tutarları ile bunlara isabet eden vergi miktarlarını gösteren levhayı almak zorunda oldukları belirtilmiştir. Basit usule tabi mükelleflerin 1/1/2021 tarihinden itibaren 193 sayılı Kanunun 46 ncı maddesine göre tespit edilen ticari kazançları gelir vergisinden istisna edildiğinden ve bu kazançlar için yıllık beyanname verilmeyeceğinden, bu kapsamda bulunan mükelleflerin ticari kazançları üzerinden vergi tarhiyatı yapılması söz konusu değildir. Dolayısıyla, ticari kazançları vergi tarhına esas olmayan basit usule tabi mükelleflerin vergi levhası alma zorunlulukları bulunmamaktadır.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Basit Usule Tabi Olmaya İlişkin Diğer Hususlar

Birden fazla ticari araçla veya birden fazla işyerinde faaliyette bulunma

MADDE 7- (1) 193 sayılı Kanunun 47 nci maddesinde belirtilen basit usule tabi olmanın genel şartlarından birisi de kendi işinde bilfiil çalışmak veya bulunmaktır. İşinde yardımcı işçi ve çırak kullanmak, seyahat, hastalık, ihtiyarlık, askerlik, tutukluluk ve hükümlülük gibi zaruri ayrılmalar dolayısıyla geçici olarak bilfiil işinin başında bulunmamak bu şartın ihlali sayılmamaktadır. Ölüm halinde iş sahibinin dul eşi veya küçük çocukları namına işe devam olunduğu takdirde, bunların bilfiil işin başında bulunup bulunmadıklarına bakılmamaktadır.

(2) Basit usule tabi mükelleflerin, sahibi veya işleticisi sıfatıyla birden fazla motorlu araçla veya birden fazla işyerinde ticari faaliyette bulunmaları, 193 sayılı Kanunun 47 nci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “kendi işinde bilfiil çalışmak veya bulunmak” şartının ihlali sayılacaktır. Dolayısıyla bu şekilde faaliyette bulunan mükellefler basit usulden faydalanamayacaktır.

(3) Basit usule tabi olan mükelleflerin, başka bir iş yerinde ücretli olarak çalışmaları, kendi işinde bilfiil çalışma veya bulunma şartının ihlali olarak kabul edilmekte ve bu mükelleflerin basit usulden faydalanmaları mümkün bulunmamaktadır. Ancak, işin başında bilfiil çalışmak veya bulunmak kaydıyla, basit usulde faaliyette bulunulmadığı zamanlarda ücretli olarak çalışılması (kısmi süreli çalışma veya mevsimlik işçi olarak çalışma gibi), işin başında bilfiil çalışma veya bulunma şartının ihlali sayılmayacaktır. Başka bir işyerinde ücretli olarak çalışan basit usule tabi mükelleflerin kendi işlerinde bilfiil çalışıp çalışmadıkları veya işlerinin başında bulunup bulunmadıkları hususu vergi dairelerince yoklama ile tespit edilecek ve mükellefiyet durumları bu tespite göre değerlendirilecektir.

Örnek 6: Taksi işletmeciliği faaliyetinde bulunan mükellef (E), takvim yılı içerisinde ikinci bir ticari taksi alarak iki araçla faaliyette bulunmaya başlamıştır. Mükellef (E), iki taksi ile faaliyette bulunması dolayısıyla “kendi işinde bilfiil çalışmak veya bulunmak” şartını ihlal etmiş olacağından, takip eden takvim yılı başından itibaren basit usulden yararlanamayacak ve kazancı gerçek usulde tespit edilecektir.

Örnek 7: Çay ocağı işletmeciliği faaliyetinde bulunan ve kazancı basit usulde tespit edilen mükellef (F), bu faaliyetinin yanı sıra satın almış olduğu ticari taksi ile taksi işletmeciliği yapmaya da başlamıştır. İki ayrı faaliyette bulunulması basit usule tabi olmanın şartlarından olan Gelir Vergisi Kanununun 47 nci maddesinde yazılı “kendi işinde bilfiil çalışmak veya bulunmak” şartının ihlali anlamına geleceğinden, mükellef (F), takip eden takvim yılı başından itibaren basit usulden yararlanamayacak ve kazancı gerçek usulde vergilendirilecektir.

Örnek 8: Servis işletmeciliği faaliyetinde bulunan ve kazancı basit usulde tespit edilen mükellef (G), servis işletmeciliği faaliyetinin yanı sıra (A) firmasında da ücretli olarak çalışmaktadır. Mükellef (G)’nin servis işletmeciliği faaliyeti ile birlikte (A) firmasında ücretli olarak çalışması, basit usule tabi olmanın şartlarından olan Gelir Vergisi Kanununun 47 nci maddesinde yazılı “kendi işinde bilfiil çalışmak veya bulunmak” şartının ihlali anlamına geleceğinden, mükellef (G) basit usulden yararlanamayacak olup, kazancı gerçek usulde vergilendirilecektir.

Örnek 9: Taksi işletmeciliği faaliyetinde bulunan ve kazancı basit usulde tespit edilen mükellef (H), bu taksiyi mükellef (I)’ya kiraya vermiştir. Mükellef (H)’nin ticari taksisini kiraya vermiş olması dolayısıyla elde ettiği kira geliri gayrimenkul sermaye iradı olarak vergilendirilecektir. Mükellef (I)’nın ise şartları sağlaması halinde, kazancı basit usulde tespit edilecek ve mükellef (I) kazanç istisnasından faydalanabilecektir.

İnternet ve benzeri elektronik ortamlarda faaliyette bulunma

MADDE 8- (1) 193 sayılı Kanunun 46 ncı maddesinde, 47 ve 48 inci maddelerde yazılı şartları topluca haiz olanların ticari kazançlarının basit usulde tespit olunacağı belirtilmiştir. Aynı Kanunun “Basit Usulün Hududu” başlıklı 51 inci maddesinde de basit usulden faydalanamayacak mükellefler bentler halinde sayılmıştır. Buna göre,

a) Basit usule tabi mükelleflerin, aynı faaliyetlerini internet ve benzeri elektronik ortamlarda da sürdürmesi basit usulün şartlarını ihlal sayılmayacaktır.

b) Basit usule tabi olan mükellefin sürdürdüğü faaliyetinin dışında, internetten ve benzeri elektronik ortamlardan da başka bir faaliyette bulunması (193 sayılı Kanunun mükerrer 20/B maddesinde belirtilen faaliyetlerde bulunanlar hariç) durumunda, birden fazla alanda faaliyette bulunulmuş olunacağından, söz konusu mükelleflerin basit usulden yararlanması mümkün bulunmamaktadır.

c) 193 sayılı Kanunun 51 inci maddesinde yer alan faaliyetlerde veya bu maddenin verdiği yetkiye istinaden yayımlanan Bakanlar Kurulu Kararlarında belirtilen faaliyetlerde bulunan mükellefler gerçek usulde vergilendirildiğinden bu mükelleflerin faaliyetlerini internet ve benzeri elektronik ortamlar üzerinden yapmaları durumunda da gerçek usulde vergilendirilmeleri gerekmektedir.

ç) 193 sayılı Kanunun mükerrer 20/B maddesinde belirtilen sosyal içerik üreticiliği ile mobil cihazlar için uygulama geliştiriciliği faaliyetlerinde bulunan ve bu faaliyetlerinden elde ettiği gelirleri dolayısıyla kazanç istisnasından faydalanan mükelleflerin, bu faaliyetlerde bulunması, şartları dahilinde basit usul kapsamında yürüttükleri faaliyetlerinin basit usule tabi olmasına engel değildir.

Örnek 10: Bolu ilinde hediyelik eşya imal ve satışı faaliyetinde bulunan ve kazancı basit usulde tespit edilen mükellef (İ), söz konusu faaliyetini internet ve benzeri elektronik ortamlar üzerinden de yapması halinde, 193 sayılı Kanunun 47 ve 48 inci maddelerinde yazılı şartları sağlaması kaydıyla, basit usulden faydalanmaya devam edecektir.

Örnek 11: İstanbul ilinde fotoğrafçılık ve fotoğraf malzemesi satışı faaliyetinde bulunan ve 95/6430 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı uyarınca büyükşehir belediye sınırları dahilinde her türlü emtia alım satımı ile uğraşanlar kapsamında gerçek usulde vergilendirilen mükellef (K), işyerinden yaptığı faaliyetine son vererek, söz konusu faaliyetini internet ve benzeri elektronik ortamlar üzerinden yapmaya başlamıştır. Mükellef (K)’nin, fotoğrafçılık ve fotoğraf malzemesi satış faaliyetini internet ve benzeri elektronik ortamlar üzerinden yapması halinde de 95/6430 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı uyarınca gerçek usulde vergilendirilmesine devam edilecektir.

Örnek 12: İzmir ilinde büyükşehir belediye sınırları içinde terzilik faaliyetinde bulunan ve kazancı basit usulde tespit edilen mükellef (L), terzilik faaliyetinin yanı sıra internet ve benzeri elektronik ortamlar üzerinden giyim eşyası satışı yapmaya başlamıştır. Mükellef (L), giyim eşyası satışı yapmaya başlaması nedeniyle, 95/6430 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı uyarınca büyükşehir belediye sınırları dahilinde her türlü emtia imalatı ve alım satımı ile uğraşanlar kapsamına girmiştir. Mükellef (L), bu şekilde faaliyete başladığı tarihten itibaren gerçek usulde vergilendirilecektir.

Örnek 13: Kuaförlük faaliyeti nedeniyle basit usule tabi olan mükellef (M) 2022 yılında bu faaliyetinden 30.000 TL kazanç elde etmiştir. Mükellef (M), bu faaliyetinin yanısıra sosyal içerik üreticiliği faaliyetinden, 193 sayılı Kanunun mükerrer 20/B maddesi uyarınca istisna kapsamında 40.000 TL kazanç elde etmiştir.

Mükellef (M)’nin, 193 sayılı Kanunun mükerrer 20/B maddesi uyarınca istisna kapsamında elde ettiği kazancı, kuaförlük faaliyeti nedeniyle basit usule tabi olmasını etkilemeyecektir. Mükellef (M), her iki kazancı için de yıllık gelir vergisi beyannamesi vermeyecektir.

Yürürlük

MADDE 9- (1) Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 10- (1) Bu Tebliğ hükümlerini Hazine ve Maliye Bakanı yürütür.

531 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin 7 nci Maddesinin (1) Numaralı Fıkrasının (b) bendi ile Geçici 1 inci Maddesinde Belirlenen Teminat Verme Süresinin Uzatılmasına İlişkin Sirküler Yayınlandı

VUK 531 7/1-b Fıkrasının (b) bendi ile Geçici 1 inci Teminat Verme Süresi T.C. HAZİNE VE MALİYE BAKANLIĞI Gelir İdaresi Başkanlığı VERGİ USUL KANUNU S…

Gümrük Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik

Tarih: 25 Mayıs 2022

Gümrük Yönetmeliğinde Değişiklik 25/05/2022

25 Mayıs 2022 Tarihli Resmi Gazete

Sayı: 31846

Ticaret Bakanlığından:

MADDE 1- 7/10/2009 tarihli ve 27369 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Gümrük Yönetmeliğinin 53 üncü maddesinin beşinci fıkrasında yer alan “öğrenildiği” ibaresi “muhasebe kayıtlarına intikal ettirildiği” şeklinde değiştirilmiştir.

MADDE 2- Aynı Yönetmeliğin 94 üncü maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Çıkış işlemleri

MADDE 94- (1) Gümrük işlemleri bitirilen ve gümrük işlemlerinin sistem üzerinde tamamlandığının anlaşılması üzerine bilgisayar sisteminde çıkış onayı verilen eşya; 130 uncu madde hükümleri çerçevesinde eşya sahibi, temsilcisi veya eşya sahibinin bu kapsamda vekalet verdiği diğer kişi tarafından geçici depolama yerinden çıkarılabilir.”

MADDE 3- Aynı Yönetmeliğin 130 uncu maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“(1) Tabi tutulduğu gümrükçe onaylanmış işlem ve kullanımın gerektirdiği şartların yerine getirilmesi ve gümrük vergilerinin ödenmesi veya teminata bağlanması suretiyle gümrük işlemlerinin bitirilmesi halinde eşya teslim edilebilir duruma gelir. Eşyanın teslimi; eşya sahibi, taşıyıcı, işletici kuruluş veya bunların temsilcileri arasındaki sözleşme hükümlerine göre gerçekleştirilir.”

MADDE 4- Aynı Yönetmeliğe 141 inci maddeden sonra gelmek üzere aşağıdaki madde eklenmiştir.

“İzinli gönderici yetkisi kapsamında basitleştirilmiş beyan

MADDE 141/A- (1) İzinli gönderici yetkisi kapsamında taşıması gerçekleştirilecek ihracat beyannameleriyle sınırlı olarak, gümrük beyannamesinin izinli gönderici tesisinin bağlı bulunduğu gümrük idaresi yerine kişinin yerleşik olduğu yerdeki gümrük idaresine verilmesine izin verilebilir.

(2) Birinci fıkra kapsamında tescil edilen beyannamelerde eşyanın sunulduğu yerde görevli muayene memuru; belge kontrolü, muayene ve rejimin gerektirdiği diğer işlemleri beyanın verildiği yer gümrük idaresi adına gerçekleştirir.”

MADDE 5- Aynı Yönetmeliğin 152 nci maddesinin birinci fıkrasının başına “153 üncü maddenin üçüncü fıkrası ve” ibaresi eklenmiştir.

MADDE 6- Aynı Yönetmeliğin 153 üncü maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

“(3) Gümrük idareleri, Kanunun 225 inci maddesinin birinci fıkrası hükmü uyarınca dolaylı temsilci olarak yetkilendirilen posta idaresi ve hızlı kargo taşımacılığı yapan şirketlerin beyannameye eklenmesi gereken faturanın eklenmediği gümrük beyanını, beyan için gerekli bilgileri içeren e-irsaliyenin beyannameye eklenmesi kaydıyla kabul edebilir.”

MADDE 7- Aynı Yönetmeliğin 158 inci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

“(6) 153 üncü maddenin üçüncü fıkrası kapsamında basitleştirilmiş usule göre verilen beyanı takiben yedi iş günü içerisinde tamamlayıcı beyan verilir.”

MADDE 8- Aynı Yönetmeliğin 197 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“MADDE 197- (1) Gümrük Kanununun 66 ncı maddesinin altıncı fıkrası gereğince gümrük laboratuvarlarında yapılacak tahliller için yükümlüden numune başına beyan edilen gümrük tarife istatistik pozisyonu esas alınarak ek-24’te yer alan fiyat tarifesine göre tahlil ücreti alınır. Beyannamenin birden fazla kalemden oluşması ve birden fazla kalemin tahlile tabi olması durumunda tahlillerden alınacak toplam ücret hiçbir şekilde 588 inci maddede belirtilen ikinci tahlilden alınacak ücreti geçemez.

(2) 196/A maddesi saklı kalmak üzere, yükümlünün talebine istinaden gümrük tarife istatistik pozisyonu belirlenmesine ilişkin olarak istenilen tahlillerden 588 inci maddede belirtilen miktarda tahlil ücreti alınır. Tahlil ücreti, eşyanın tahlil masrafları, idarece temin edilen numune kaplarının bedeli ile bu işlemler sonucu ortaya çıkan artık ve atıkların imha masraflarını da kapsar.”

MADDE 9- Aynı Yönetmeliğin 330 uncu maddesinin ikinci fıkrasına aşağıdaki cümleler eklenmiştir.

“Satıcı veya göndericisi ile yurtdışındaki alıcısı belli olan eşya ise 6/7/2018 tarihli ve 30470 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Taşıma İşleri Organizatörlüğü Yönetmeliği kapsamında yetki belgesi sahibi olan ve taşıma belgesinde bildirim tarafı olarak yer alan taşıma işleri organizatörleri tarafından antrepo beyannamesi verilerek genel antrepolara konulabilir. Elleçleme işlemine tabi tutulması ve yurtdışındaki alıcısına sevki dışında bu eşya hakkında başka bir tasarrufta bulunulmasına izin verilmez. Kullanıcı olarak taşıma işleri organizatörleri, 522 nci maddede belirtilen yükümlülükleri yerine getirmekten sorumludur.”

MADDE 10- Aynı Yönetmeliğin 519 uncu maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“(1) Antrepolar için antrepo açma ve işletme izinleri süresiz olarak verilir. Yapılan kontrol, inceleme ve denetimlerde bu Yönetmelikte belirtilen yükümlülükleri yerine getirmeyen antrepolarla ilgili olarak 525 inci madde hükümleri uygulanır.”

MADDE 11- Aynı Yönetmeliğin 575 inci maddesinin altıncı fıkrasına “şirketi temsil ve ilzama yetkili müdürlerinin” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve anonim şirketlerde yönetim kurulu üyelerinin” ibaresi eklenmiştir.

MADDE 12- Aynı Yönetmeliğin 588 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinde yer alan “650” ibaresi “885” olarak değiştirilmiştir.

MADDE 13- Aynı Yönetmeliğin EK-24’ü ekteki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 14- Aynı Yönetmeliğin EK: 80’inin ANTREPO AÇMA VE İŞLETME KOŞULLARI İLE ARANAN BELGELER başlığının birinci paragrafında yer alan “ile iznin geçerlilik süresini uzatma” ibaresi yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 15- Bu Yönetmeliğin;

a) 5 inci, 6 ncı ve 7 nci maddeleri yayımı tarihinden bir ay sonra,

b) 11 inci maddesi 1/1/2023 tarihinde,

c) Diğer maddeleri yayımı tarihinde,

yürürlüğe girer.

MADDE 16- Bu Yönetmelik hükümlerini Ticaret Bakanı yürütür.

Eki için tıklayınız

SGK İdari Para Cezalarında (İPC) İndirim Uygulaması

SGK İdari Para Cezalarında (İPC) İndirim Uygulaması SGK’NIN UYGULADIĞI İDARİ PARA CEZALARINDA İNDİRİM MİKTARI NASIL HESAPLANMAKTADIR? 5510 sayılı Kanu…

SGK İdari Para Cezalarında (İPC) İndirim Uygulaması

Tarih: 24 Mayıs 2022

ÖZET:

1- SGK idari para cezalarının SGK’ ya itiraz edilmeden veya yargı yoluna başvurulmadan önce tebliğ tarihinden itibaren on beş gün içinde ödenecek olması halinde dörtte üçü tahsil edilir, dörtte biri silinir.

2– 5510 sayılı Kanunun 102 inci maddesin birinci fıkrasının (a), (b), (g), (h) ve (j) bentlerinde öngörülen;

⎯ Sigortalı işe giriş ve işten ayrılış bildirgeleri ile işyeri bildirgelerinin,

⎯ Kamu idarelerince vazife malullüğüne sebep olan olayın,

⎯ Kamu idareleri ile döner sermayeli kuruluşlar, 5411 sayılı Bankacılık Kanunu kapsamındaki kuruluşlar ve kanunla kurulan kurum ve kuruluşlarca, ihale yolu ile yaptırılan işleri üstlenenlerin ve bunların adreslerinin,

⎯ Kamu idareleri ile bankalarca sigortasız olduğu tespit edilen kişilerin,

⎯ Ticaret sicil memurluklarınca şirket kuruluşu aşamasında, çalıştıracağı sigortalı sayısını ve bunların işe başlama tarihini bildiren işverenlere ilişkin bildirimlerin,

⎯ Valilikler, belediyeler ve ruhsat vermeye yetkili diğer kamu ve özel hukuk tüzel kişilerince, yapı ruhsatı veya ruhsat niteliği taşıyan işlemlerine ilişkin bilgi ve belgeler ile varsa bunların verilmesine esas olan istihdama ilişkin bilgilerin,

Yasal suresi içinde bildirilmemesinden/verilmemesinden kaynaklanan idari para cezalarına konu belge veya bildirgenin ilgililerce kendiliğinden düzenlenmiş olması, söz konusu belge veya bildirgenin yasal verilme suresini takip eden günden itibaren başlamak üzere en geç otuz gün içinde SGK’ ya verilmiş olması ve idari para cezasının tebliğ edildiği tarihi takip eden günden itibaren en geç on beş gün içinde ödenmesi şartlarının birlikte gerçekleşmiş olması kaydıyla, tebliğ edilen ceza tutarının yalnızca 1/4’unun 3/4’u tahsil edilmektedir.

SGK’NIN UYGULADIĞI İDARİ PARA CEZALARINDA İNDİRİM MİKTARI NASIL HESAPLANMAKTADIR?

5510 sayılı Kanunun 102 nci maddesinin beşinci fıkrasında “İdari para cezalarının, Kuruma itiraz edilmeden veya yargı yoluna başvurulmadan önce tebliğ tarihinden itibaren on beş gün içinde peşin ödenmesi halinde, bunun dörtte üçü tahsil edilir. Peşin ödeme idari para cezasına karşı yargı yoluna başvurma hakkını etkilemez.” hükmü yer almaktadır.

Bu hükme istinaden, idari para cezasının, tebliğ edildiği tarihi takip eden 15 günlük süre içerisinde peşin ödenmesi halinde dörtte üçlük kısmı tahsil edilecektir.

Örnek 1– İşletme esasına göre defter tutmakla yükümlü olan (A) gerçek kişisi tarafından 15/3/2022 tarihinde sigortalı çalıştırmaya başlanıldığı halde işyeri bildirgesinin verilmemesi nedeniyle anılan işveren hakkında uygulanan 5.004,00 * 2 = 10.008 TL tutarındaki idari para cezasının 15 günlük sure içinde ödeneceği varsayıldığında,

10.008 * 3 / 4 = 7.506 TL’si tahsil edilecek, 2.502.-TL si silinecektir.

5510 sayılı Kanunun 102 inci maddesinin ikinci fıkrasında ;

“Mahkeme kararına, Kurumun denetim ve kontrol ile görevlendirilmiş memurlarınca yapılan tespitler veya diğer kamu idarelerinin denetim elemanlarınca kendi mevzuatları gereğince yapacakları soruşturma, denetim ve incelemelere ya da kamu idarelerinden alınan belgelere istinaden düzenlenenler hariç olmak üzere, bildirgenin veya belgenin yasal suresi geçtikten sonra ilgililerce kendiliğinden 30 gün içinde verilmesi ve söz konusu cezaların ilgililerce, yapılacak tebligat tarihini takip eden günden itibaren 15 gün içinde ödenmesi halinde, bu maddenin birinci fıkrasının (a), (b), (g), (h) ve (j) bentlerinde öngörülen cezalar dörtte bir oranına karşılık gelen tutar üzerinden uygulanır.” Hükmü yer almaktadır. Belirtilen bu kanun hükmüne;

⎯ Sigortalı işe giriş ve işten ayrılış bildirgeleri ile işyeri bildirgelerinin,

⎯ Kamu idarelerince vazife malullüğüne sebep olan olayın,

⎯ Kamu idareleri ile döner sermayeli kuruluşlar, 5411 sayılı Bankacılık Kanunu kapsamındaki kuruluşlar ve kanunla kurulan kurum ve kuruluşlarca, ihale yolu ile yaptırılan işleri üstlenenlerin ve bunların adreslerinin,

⎯ Kamu idareleri ile bankalarca sigortasız olduğu tespit edilen kişilerin,

⎯ Ticaret sicil memurluklarınca şirket kuruluşu aşamasında, çalıştıracağı sigortalı sayısını ve bunların işe başlama tarihini bildiren işverenlere ilişkin bildirimlerin,

Yasal suresi içinde bildirilmemesinden/verilmemesinden kaynaklanan fiiller girmektedir.

Bu kanun hükmüne göre yukarıda belirtilen fiillere ilişkin;

⎯ Belge veya bildirgenin ilgililerce kendiliğinden düzenlenmiş olması,

⎯ Söz konusu belge veya bildirgenin yasal verilme suresini takip eden günden itibaren başlamak üzere en geç otuz gün içinde SGK’ ya verilmiş olması,

⎯ İdari para cezasının tebliğ edildiği tarihi takip eden günden itibaren en geç on beş gün içinde ödenmesi,

Şartlarının birlikte gerçekleşmiş olması kaydıyla, tebliğ edilen ceza tutarının yalnızca 1/4’ünün 3/4’ü tahsil edilmektedir.

Örnek 2– 05/04/2022 tarihinde işe girmiş olan bir sigortalıya ilişkin sigortalı işe giriş bildirgesinin 22/4/2022 tarihinde işveren tarafından kendiliğinden verilmiş olduğu varsayıldığında, söz konusu belgenin yasal suresi geçirildikten sonra ve 30 günlük sure içinde verilmiş olması nedeniyle idari para cezası 5.004,00 TL olarak tebliğe çıkartılacaktır. Bu durumda 5.004,00 TL tutarındaki idari para cezasının SGK’ ya itiraz edilmeden veya yargı yoluna başvurulmadan önce tebliğ edildiği tarihten itibaren 15 gün içinde ödenecek olması halinde, 5.004 * 1 / 4 = 1.251,00

1.251,00 * 3 / 4 = 938,25TL =938 TL’si tahsil edilecektir.

SGK Genelgesi 2020/8 – İdari Para Cezası Genelgesi

Kaynak: TÜRMOB

Mali Suçları Araştırma Kurulu Genel Tebliği (Sıra No: 19)’nde Değişiklik Yapılmasına İlişkin Tebliğ (Sıra No: 20)Mali Suçları Araştırma Kurulu Genel Tebliği (Sıra No: 19)’nde Değişiklik Yapılmasına İlişkin Tebliğ (Sıra No: 20)

MASAK Genel Tebliği (Sıra No: 20) 18 Mayıs 2022 Tarihli Resmi Gazete Sayı: 31839 Hazine ve Maliye Bakanlığından: MADDE 1- 30/4/2021 tarihli ve 31470 s…

Mali Suçları Araştırma Kurulu Genel Tebliği (Sıra No: 19)’nde Değişiklik Yapılmasına İlişkin Tebliğ (Sıra No: 20)

Tarih: 18 Mayıs 2022

MASAK Genel Tebliği (Sıra No: 20)

18 Mayıs 2022 Tarihli Resmi Gazete

Sayı: 31839

Hazine ve Maliye Bakanlığından:

MADDE 1- 30/4/2021 tarihli ve 31470 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Mali Suçları Araştırma Kurulu Genel Tebliği (Sıra No: 19)’nin 5 inci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

“(2) 1/2/2022 tarihli ve 31737 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yurt Dışında Yerleşik Vatandaşlar Mevduat ve Katılım Sistemi (YUVAM) Hesapları Hakkında Tebliğ (Sayı: 2022/7) kapsamındaki hesap açılışlarında uygulanacak uzaktan kimlik tespitinde, bu Tebliğin 4 üncü maddesinin dördüncü fıkrasında yer alan kimlik kartının kullanılması zorunlu değildir. Söz konusu uygulama kapsamında 29/5/2009 tarihli ve 5901 sayılı Türk Vatandaşlığı Kanununun 28 inci maddesi uyarınca Mavi Kart verilen gerçek kişiler bu Tebliğin 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının (ç) bendine göre müşteri kabul edilir.”

MADDE 2- Aynı Tebliğe 5 inci maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki maddeler eklenmiştir.

“Sermaye piyasası işlemlerinde uzaktan kimlik tespiti

MADDE 5/A- (1) Aracı kurumlar ve portföy yönetim şirketleri müşterileriyle sürekli iş ilişkisi tesisinde uzaktan kimlik tespitini, 8/2/2022 tarihli ve 31744 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Aracı Kurumlar ve Portföy Yönetim Şirketleri Tarafından Kullanılacak Uzaktan Kimlik Tespiti Yöntemlerine ve Elektronik Ortamda Sözleşme İlişkisinin Kurulmasına İlişkin Tebliğ (III-42.1)’de belirlenen yöntem ve tedbirler kapsamında gerçekleştirir.

21/11/2012 tarihli ve 6361 sayılı Kanun kapsamındaki işlemlerde uzaktan kimlik tespiti

MADDE 5/B- (1) Finansal kiralama, faktoring, finansman ve tasarruf finansman şirketleri müşterileriyle sürekli iş ilişkisi tesisinde uzaktan kimlik tespitini, 11/1/2022 tarihli ve 31716 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Finansal Kiralama, Faktoring, Finansman ve Tasarruf Finansman Şirketlerince Kullanılacak Uzaktan Kimlik Tespiti Yöntemlerine ve Elektronik Ortamda Sözleşme İlişkisinin Kurulmasına İlişkin Yönetmelikte belirlenen yöntem ve tedbirler kapsamında gerçekleştirir. Ancak anılan Yönetmeliğin 14 üncü maddesi kapsamında belirlenecek yöntemler hakkında Başkanlığın görüşü alınır.”

MADDE 3- Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 4- Bu Tebliğ hükümlerini Hazine ve Maliye Bakanı yürütür.

İhracat Yapan Kurumların Münhasıran İhracattan Elde Ettikleri Kazançlarına Kurumlar Vergisi Oranının 1 Puan İndirimli Uygulanması

İhracat Yapan Kurumların Kurumlar Vergisi Oranının 1 Puan İndirimli Uygulanması 22 Ocak 2022 tarihli ve 31727 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 7351 sa…

İhracat Yapan Kurumların Münhasıran İhracattan Elde Ettikleri Kazançlarına Kurumlar Vergisi Oranının 1 Puan İndirimli Uygulanması

Tarih: 16 Mayıs 2022

İhracat Yapan Kurumların Kurumlar Vergisi Oranının 1 Puan İndirimli Uygulanması

22 Ocak 2022 tarihli ve 31727 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 7351 sayılı Kanun ile;

⎯ İhracat yapan kurumların münhasıran ihracattan elde ettikleri kazançlarına

⎯ Sanayi sicil belgesini haiz ve fiilen üretim faaliyetiyle iştigal eden kurumların münhasıran üretim faaliyetinden elde ettikleri kazançlarına,

1 Ocak 2022 tarihinden, özel hesap dönemine tabi olan mükelleflerde 2022 takvim yılında başlayan özel hesap döneminin başından itibaren elde edilen kazançlara uygulanmak üzere kurumlar vergisi oranının 1 puan indirimli uygulanmasına yönelik düzenlemede bulunulmuştu.

GİB tarafından yayımlanan 20 Seri No.lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği ile uygulamanın usul ve esasları hakkında açıklamalarda bulunulmuştur.

⎯ İhracat ve üretimden elde edilen kazançlar için kurumlar vergisi oranının 1 puan indirimli uygulanmasına yönelik düzenlemeden 17 Mayıs 2022 (süre uzatımı ile 20 Mayıs 2022) tarihine kadar verilmesi gereken 2022 yılı 1. Dönem Kurum Geçici Vergi Beyannamelerinde yararlanılacaktır.

⎯ Mükelleflerin ihracat faaliyetlerinin yanı sıra diğer faaliyetlerinden elde ettiği kazançlarının da bulunması halinde ihracattan kaynaklanan ve 1 puan indirim uygulanacak matrah, ihracattan elde edilen kazancın ticari bilanço karına oranlanması suretiyle tespit edilecektir. 1 puan indirim uygulanacak kazanç tutarı, gerek ihracattan elde edilen kazancı gerekse ilgili dönem safi kurum kazancını aşamayacaktır.

⎯ Sanayi sicil belgesini haiz olan ve fiilen üretim faaliyetiyle iştigal eden kurumlar, münhasıran bu üretim faaliyetlerinden elde ettikleri kazançlarına kurumlar vergisi oranını 1 puan indirimli uygulayabileceklerdir.

⎯ Üretim ve ihracattan elde edilen kazanç, safi kurum kazancını aşamayacaktır.

⎯ Kanunun 32/A maddesi kapsamındaki indirimli vergi oranı, 1 puanlık indirimden sonra uygulanacaktır.

⎯ Üretim faaliyetinden elde edilen kazanca, kurumlar vergisi oranının 1 puan indirimli olarak uygulanması halinde, bu kazancın ihracata isabet eden kısmına ikinci defa indirime yol açacak şekilde ayrıca 1 puan indirim uygulanmayacaktır.

Kaynak: TÜRMOB

Kurumlar Vergisi Genel Tebliği (Seri No: 1)’nde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ (Seri No: 20)

Kurumlar Vergisi Genel Tebliği (Seri No: 20) 14 Mayıs 2022 Tarihli Resmi Gazete Sayı: 31835 Hazine ve Maliye Bakanlığı (Gelir İdaresi Başkanlığından:…

Kurumlar Vergisi Genel Tebliği (Seri No: 1)’nde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ (Seri No: 20)

Tarih: 12 Mayıs 2022

Kurumlar Vergisi Genel Tebliği (Seri No: 20)

14 Mayıs 2022 Tarihli Resmi Gazete

Sayı: 31835

ÖZET:

Kurumlar Vergisi Genel Tebliği (Seri No: 1)’nde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ (Seri No: 20) Resmi Gazete’de yayımlanmak üzere Cumhurbaşkanlığına gönderilmiştir.

Söz konusu Tebliğde, 19/1/2022 tarihli ve 7351 sayılı Bireysel Emeklilik Tasarruf ve Yatırım Sistemi Kanunu ile Bazı Kanunlarda ve 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 15 inci maddesiyle 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 32 nci maddesine eklenen

– Yedinci fıkra hükmüyle ihracat yapan kurumların münhasıran ihracattan elde ettikleri kazançlarına kurumlar vergisi oranın 1 puan indirimli uygulanması,

– Sekizinci fıkra hükmüyle sanayi sicil belgesini haiz ve fiilen üretim faaliyetiyle iştigal eden kurumların münhasıran üretim faaliyetinden elde ettikleri kazançlarına kurumlar vergisi oranının 1 puan indirimli uygulanması ile bu kazançların ihracata isabet eden kısmı için yedinci fıkra hükmüne göre ayrıca indirim uygulanmaması,

– Dokuzuncu fıkrada yer alan düzenlemeyle de yedinci ve sekizinci fıkralardaki indirimli oranların, bu madde kapsamındaki diğer indirimler uygulandıktan sonraki kurumlar vergisi oranı üzerine uygulanması

konularında açıklamalara yer verilmiştir.

Hazine ve Maliye Bakanlığı (Gelir İdaresi Başkanlığından:

KURUMLAR VERGİSİ GENEL TEBLİĞİ (SERİ NO: 1)’NDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR TEBLİĞ

(SERİ NO: 20)

Bu Tebliğde, 19/1/2022 tarihli ve 7351 sayılı Bireysel Emeklilik Tasarruf ve Yatırım Sistemi Kanunu ile Bazı Kanunlarda ve 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 15 inci maddesiyle 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 32 nci maddesine eklenen yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkralarda yer alan düzenlemelere ilişkin açıklamalara yer verilmiş olup, 1 seri no.lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliğine aşağıdaki bölüm eklenmiştir.

MADDE 1– 3/4/2007 tarihli ve 26482 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Kurumlar Vergisi Genel Tebliği (Seri No: 1)‘nin “32.1.1. Borsa İstanbul Pay Piyasasında ilk defa işlem görmek üzere en az %20 oranında halka arz edilen kurumlarda kurumlar vergisi oranının 2 puan indirimli uygulanması” başlıklı bölümünden sonra gelmek üzere aşağıdaki bölüm eklenmiştir.

“32.1.2. İhracat yapan kurumlar ile üretim faaliyetiyle iştigal eden kurumlarda kurumlar vergisi oranının 1 puan indirimli uygulanması

32.1.2.1. Yasal düzenleme

7351 sayılı Kanunun 15 inci maddesiyle Kurumlar Vergisi Kanununun 32 nci maddesine aşağıdaki yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkralar eklenmiştir.

“(7) İhracat yapan kurumların münhasıran ihracattan elde ettikleri kazançlarına kurumlar vergisi oranı 1 puan indirimli uygulanır.

(8) Sanayi sicil belgesini haiz ve fiilen üretim faaliyetiyle iştigal eden kurumların münhasıran üretim faaliyetinden elde ettiği kazançlarına kurumlar vergisi oranı 1 puan indirimli uygulanır. Bu kazançların ihracata isabet eden kısmı için yedinci fıkra hükmüne göre ayrıca indirim uygulanmaz.

(9) Yedinci ve sekizinci fıkralardaki indirimli oranlar, madde kapsamındaki diğer indirimler uygulandıktan sonraki kurumlar vergisi oranı üzerine uygulanır.”

32.1.2.2. Kapsam ve yararlanacak olanlar

Kurumlar vergisi mükellefleri, gerek ihracat faaliyetlerinden gerekse üretim faaliyetlerinden elde ettikleri kazançlarına kurumlar vergisi oranını 1 puan indirimli uygulayabileceklerdir.

İhracat yapan kurumların münhasıran ihracat faaliyetinden elde ettikleri kazançları, sanayi sicil belgesini haiz kurumların ise münhasıran üretim faaliyetinden elde ettikleri kazançları söz konusu 1 puanlık indirime konu edilebilecektir.

32.1.2.3. Kurumlar vergisi oranının 1 puan indirimli uygulanmasının şartları

– İhracat yapan kurumların ihracattan elde ettikleri kazançlarıyla sınırlı olmak üzere kurumlar vergisi oranının 1 puan indirimli uygulanabilmesi için ihracat faaliyetiyle iştigal etmeleri yeterli olacaktır.

– Üretim faaliyetiyle iştigal eden kurumların üretim faaliyetinden elde ettikleri kazançlarıyla sınırlı olmak üzere kurumlar vergisi oranının 1 puan indirimli olarak uygulanabilmesi için ise bu kurumların;

Sanayi sicil belgesine sahip olma ve
Fiilen üretim faaliyetiyle iştigal etme

şartlarını birlikte sağlamaları gerekmektedir.

Buna göre, sanayi sicil belgesini haiz olmakla birlikte fiilen üretim faaliyetiyle iştigal etmeyen veya fiilen üretim faaliyetiyle iştigal etmesine rağmen sanayi sicil belgesini haiz olmayan kurumlar bu Kanunun 32 nci maddesinin sekizinci fıkrası hükmünden yararlanamayacaklardır.

32.1.2.4. İndirimin uygulanacağı dönem

Hesap dönemi olarak takvim yılını kullanan mükellefler Tebliğde belirtilen şartları sağlamak kaydıyla 1/1/2022 tarihinden itibaren üretim ve ihracat faaliyetlerinden elde ettikleri kazançları için 1 puanlık bu indirimden yararlanabileceklerdir.

Öte yandan, Vergi Usul Kanununun 174 üncü maddesi uyarınca, takvim yılı dönemi faaliyet ve muamelelerinin mahiyetine uygun olmayıp Hazine ve Maliye Bakanlığınca kendilerine özel hesap dönemi tayin edilmiş olan mükellefler ise 2022 takvim yılında başlayan özel hesap döneminin başından itibaren bu kapsamda elde edecekleri kazançlarına 1 puanlık oran indirimini uygulayabileceklerdir. Örneğin, hali hazırda 01 Nisan – 31 Mart özel hesap dönemini kullanan ve sanayi sicil belgesini haiz (A) A.Ş. bu dönemde üretim faaliyetinden veya ihracat faaliyetinden kazanç elde etse dahi 1/4/2021 – 31/3/2022 özel hesap dönemi için 1 puanlık indirimden faydalanamayacak olup, söz konusu indirimden ancak 1/4/2022 – 31/3/2023 özel hesap döneminden başlamak üzere faydalanabilecektir.

32.1.2.5. İhracat faaliyetlerinden elde edilen kazançlarda kurumlar vergisi oranının 1 puan indirimli uygulanması

İhracat yapan kurumlar, gerek mal gerekse hizmet ihraçlarından elde ettikleri kazançlarına münhasır olmak üzere ilgili dönemde geçerli olan kurumlar vergisi oranını 1 puan indirimli uygulayabileceklerdir. Bu madde uygulamasında hizmet ihracı, yurt dışındaki bir müşteri için yapılan ve yurt dışında faydalanılan hizmetleri kapsamaktadır. Ayrıca, karşılıklı olmak şartıyla uluslararası roaming anlaşmaları çerçevesinde yurt dışındaki müşteriler için Türkiye’de verilen roaming hizmetlerinden elde edilen kazançlar da oranın 1 puan indirimli uygulanacağı kazançlar arasında kabul edilecektir.

Mükelleflerin; ihracat faaliyetlerinin yanı sıra diğer faaliyetlerinden elde ettiği kazançlarının da bulunması halinde, ihracattan kaynaklanan ve 1 puan indirim uygulanacak matrah, ihracattan elde edilen kazancın ticari bilanço karına oranlanması suretiyle tespit edilecektir.

Öte yandan, 1 puan indirim uygulanacak kazanç tutarının gerek ihracattan elde edilen kazancı gerekse ilgili dönem safi kurum kazancını aşamayacağı tabiidir.

Dolayısıyla, mükelleflerin ihracat faaliyetinden elde ettiği kazancın ticari bilanço karından fazla olması halinde safi kurum kazancını aşmamak kaydıyla ihracat faaliyetinden elde edilen kazancın tamamına 1 puan indirim uygulanabilecektir.

Ayrıca, bu Kanunun 32 nci maddesinin yedinci fıkrasının uygulamasında yurt dışından satın alınan malların Türkiye’ye girmeksizin başka bir ülkedeki müşteriye satılmak suretiyle ihraç edilmesi halinde de bu faaliyetten elde edilen kazanç için 1 puan indirimden yararlanılabilecektir. Yurt içinden, serbest bölgeler ile gümrüksüz satış mağazalarında satılmak üzere bu mağazalara yapılan satışlar da ihracat olarak kabul edilecek ve bu faaliyetten elde edilen kazançlara 1 puan indirim uygulanabilecektir.

Tamamı İçin Tıklayınız